سلاح‌های شیمیایی مورد استفاده در سال‌های ۶۵ و ۶۶ ترکیبی از گاز خردل و آرسنیک بود که به آن «خردل کثیف» می‌گویند. این بد‌ترین نوع گاز شیمیایی است که عراق از آن علیه ایران استفاده کرد...پس از پیروزی‌های ایران و تغییر روند جنگ، کشورهای عضو دائم شورای امنیت بخصوص شوروی و آمریکا، در جهت ارائه کمک‌ به نفع عراق وارد معرکه شدند... پس از اعزام جانبازان به خارج از کشور جهت درمان، شورای امنیت قطعنامه‌ای را صادر کرد که به صورت ملایم عراق را محکوم کرد، حتی سرزنش نکرد.

دولت ریگان از به‌کارگیری وسیع گازهای خردل، سارین و عامل عصبی تابون، علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی اطلاع کامل داشت... یکی از توجیهاتی که اوباما برای مداخله نظامی آمریکا در سوریه به کار برد، این بود که در غیر این صورت ایران جسور خواهد شد. بهتر است اوباما اندکی تأمل کند و به سخنانش بیاندیشد. هنگامی که ایالات متحده آمریکا شکست صدام حسین را محتمل دانست، رئیس‌جمهور و متحدانش استفاده از سلاح‌های شیمیایی را نادیده گرفتند تا رژیم عراق حفظ شود...ایران به عدم استفاده از سلاح‌های شیمیایی وفادار ماند.

برنامهٔ [تولید مادۀ] خردل موفق بود و نتیجه‌اش شد رسیدن به توانایی تولیدی دست‌کم در حجم محدود و همچنین یک موجودی احتمالاً ۷۰ تُنی ماده [خردل] در اواسط سال ۱۹۸۳...استفاده از مواد محرک اعصاب، معانی و دلالت‌هایی دارد از جمله شامل نقض عمدهٔ قوانین محدودکنندهٔ [استفاده از] جنگ‌افزارهای شیمیایی، واکنش شدید ایران، تأمین [جنگ‌افزارهای شیمیایی برای] دیگر دولت‌های عرب از سوی عراق و [به وجود آمدن] بنیانی منطقی برای اقدامات نظامی اسرائیل علیه این ظرفیت‌های تسلیحاتی تازه.

آمار جانبازان شیمیایی ثبت شده ۷۵ هزار نفر است...برای اولین بار در اسفند ۶۲ و در عملیات خیبر، عراق به طور گسترده از سلاح شیمیایی و عامل خردل علیه ایران استفاده کرد... آمریکایی‌ها در سال پایانی جنگ ۵ میلیارد دلار به ایران خسارت وارد کردند...آمریکایی‌ها مجموعه‌ای از عوامل بیماری‌زای شیمیایی را در قالب پکیج‌های تحقیقاتی به دانشگاه‌های عراق دادند که از آن طریق در اختیار مراکز نظامی عراق قرار گرفت...شورای امنیت نسبت به استفاده از سلاح‌های شیمیایی آگاهی داشت.